Koniec roku to czas wszelakich podsumowań, rocznych rachunków zysków i strat. Oceniamy mijający rok, robimy noworoczne postanawiamy czyli dokonujemy swoistego remanentu.
Na osoby prowadzące działalność gospodarczą obowiązek dokonania podsumowania roku nałożył ustawodawca zobowiązując je do dokonania w Sylwestra spisu z natury czyli popularnego remanentu.
Kto powinien go dokonać, co powinno się w nim znaleźć? O tym w niniejszym artykule.
Osoby, które prowadzą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (lub podatkiem liniowym) lub ryczałtem ewidencjonowanym mają obowiązek dokonania na koniec roku spisu towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów zwanego spisem z natury. Spis ten dokonuje się również w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności a także gdy jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego.
Przy zakończeniu działalności dokonuje spisem z natury obejmuje się również wyposażenie.
Spisem sylwestrowo noworocznym obejmuje się:
-
towary handlowe – czyli wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym (towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej),
-
materiały (surowce) podstawowe – czyli materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania – puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,
-
materiały pomocnicze – czyli materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości,
-
wyroby gotowe – czyli wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane,
-
produkcja w toku oraz półwyroby (półfabrykaty) – czyli niegotowe jeszcze produkty własnej produkcji, a także wykonywane roboty, usługi przed ich ukończeniem,
-
braki – czyli nieodpowiadające wymaganiom technicznym wyroby własnej produkcji, całkowicie wykończone bądź też doprowadzone do określonej fazy produkcji; brakami są również towary handlowe, które na skutek uszkodzenia lub zniszczenia w czasie transportu bądź magazynowania utraciły częściowo swą pierwotną wartość,
-
odpady – czyli materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową.
Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane:
-
imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy),
-
datę sporządzenia spisu,
-
numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
-
szczegółowe określenie towaru i innych składników podlegających spisaniu,
-
jednostkę miary,
-
ilość stwierdzoną w czasie spisu,
-
cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
-
wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
-
łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji…”,
-
podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).
Osoby prowadzące księgarnie i antykwariaty księgarskie spisem z natury mogą obejmować jedną pozycją wydawnictwa o tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora, z podziałem na książki, broszury, albumy i inne.
Prowadzący kantory spisem z natury obejmują niesprzedane wartości dewizowe;
Osoby prowadzące działalność polegającą na udzielaniu pożyczek pod zastaw – spisem z natury obejmują rzeczy zastawione pod udzielone pożyczki.
Prowadzący działy specjalne produkcji rolnej w spisie ujmują niezużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz ilość zwierząt według gatunków z podziałem na grupy.
Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność.
Materiały i towary handlowe objęte spisem z natury wycenia się według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia. Spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.
Spis z natury niesprzedanych wartości dewizowych wycenia się według cen zakupu z dnia sporządzenia spisu, a w dniu kończącym rok podatkowy – według cen zakupu, jednak w wysokości nie wyższej niż kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu kończącym rok podatkowy, a wartość rzeczy zastawionych – według ich wartości rynkowej.
Przy działalności usługowej i budowlanej produkcję niezakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej.
Produkcję zwierzęcą objętą spisem z natury wycenia się według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem gatunku, grupy i wagi zwierząt.
Spis z natury powinien być wpisany do podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ewidencji przychodów według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą lub ewidencją.
Na zakończenie roku należy dokonać spisu ilościowego, na jego wycenę mamy 14 dni czyli powinniśmy to zrobić do 14 stycznia.
Jeżeli w spisie towary wyceniono w kwocie niższej od ceny zakupu lub kosztów wytworzenia, (np. z powodu uszkodzenia, wyjścia z mody) należy przy poszczególnych pozycjach uwidocznić również jednostkową cenę zakupu (nabycia) lub koszt wytworzenia.
Dodaj komentarz