Złożyliśmy zeznanie, niecierpliwie oczekujemy na zwrot nadpłaty, którą w nim wykazaliśmy (urząd ma na to trzy miesiące od dnia złożenia zeznania), jednak któregoś dnia, zamiast spodziewanych pieniędzy przychodzi pismo z urzędu skarbowego. Wezwanie w sprawie czynności sprawdzających. Oblewa nas zimny pot i pełni najgorszych przeczuć, pogodzeni z niechybna utratą naszej wymarzonej nadpłaty, niepewnie udajemy się do urzędu.
Jak co roku tak i w tym wielu podatników przeżyje podobny scenariusz. Prawdopodobieństwo, że urząd nas wezwie w sprawie czynności sprawdzających jest tym większe im większy zwrot wykazaliśmy w zeznaniu, a jeżeli w zeznaniu popełniliśmy błąd (rachunkowy bądź inny) to możemy być niemal pewni, że takie wezwanie dostarczy nam listonosz.
W dzisiejszym artykule postaram się Państwa przekonać, że wezwanie w sprawie czynności sprawdzających nie powinno budzić w nas niepokoju, nie musi też oznaczać, że możemy pożegnać się ze swoją nadpłatą. Najczęściej urząd wzywa nas nie dlatego, że coś zrobiliśmy źle (jeżeli złożyliśmy zeznanie w urzędzie to najprawdopodobniej zostało ono już sprawdzone pod względem rachunkowym i nie powinno w nim być błędów) ale dlatego, że nasze zeznanie „załapało” się do sprawdzenia ze względu na jakieś kryterium (najczęściej kwota zwrotu, bądź ulga, z której korzystamy).
Czynności sprawdzające.
Czynności sprawdzające (dotyczące składanych zeznań bądź deklaracji) prowadzone przez urząd mają na celu:
-
sprawdzenie czy w terminie złożyliśmy deklarację czy też wpłaciliśmy zadeklarowany podatek,
-
wyjaśnienie przyczyn niezłożenia deklaracji, pomimo istnienia obowiązku jej złożenia;
-
stwierdzenie poprawności złożonych dokumentów pod względem formalnym i rachunkowym;
-
ustalanie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami poprzez sprawdzenie dokumentów uprawniających do skorzystania z ulg podatkowych.
Jeśli urząd stwierdzi, że złożona przez nas deklaracja podatkowa zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki, lub że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, to albo samodzielnie dokona korekty deklaracji podatkowej (informując nas o tym), albo wezwie nas do złożenia stosownej korekty wraz z uzasadnieniem przyczyn korekty.
Oczywista omyłka to błędy pisarskie, niebędące błędami rachunkowymi.
W przypadku, gdy stwierdzona do skorygowania: zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, zwrotu podatku lub wysokość straty nie przekracza 1000 zł oraz nie sprzeciwia się temu zakres i charakter uchybień, organ podatkowy:
– dokonuje korekty deklaracji poprzez naniesienie stosownych poprawek lub uzupełnień,
– uwierzytelnia kopię skorygowanej deklaracji oraz
– doręcza podmiotowi składającemu deklarację uwierzytelnioną kopię deklaracji wraz z informacją o ewentualnej zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, zwrotu podatku lub wysokości straty.
W przypadku dokonania korekty deklaracji przez organ podatkowy, podatnik ma prawo do wniesienia sprzeciwu w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanej deklaracji. Gdy podatnik nie skorzysta w powyższym terminie z prawa do wniesienia sprzeciwu na korektę wywołuje ona skutki prawne jak korekta deklaracji złożona przez podatnika.
W przypadkach, w których urząd nie może samodzielnie dokonać korekty deklaracji, wzywa podatnika do dokonania korekty deklaracji oraz złożenia niezbędnych wyjaśnień.
Wezwanie powinno zawierać wskazanie przyczyn, dla których podaje się w wątpliwość prawidłowość i rzetelność informacji wykazanych w deklaracji oraz termin, do którego powinniśmy złożyć korektę. W przypadku nie złożenia korekty w terminie urząd wprawdzie nie ma prawa nałożyć na nas kary porządkowej ale dokona wszczęcia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania.
Powyższe wezwania czy informacje przesłane z urzędu nie zobowiązują nas do osobistej wizyty w urzędzie. Jednak gdy nasze zeznanie jest wprawdzie poprawne pod względem formalnym ale urząd zechce sprawdzić prawidłowość dokonanych odliczeń podatkowych wówczas albo będziemy musieli przesłać urzędowi potwierdzone kopie dokumentów, na podstawie których wypełniono zeznanie bądź też nie obejdzie się bez osobistej wizyty w urzędzie.
Wezwanie do przeprowadzenia czynności sprawdzających zawiera zazwyczaj termin, w którym powinniśmy stawić się w urzędzie bez wskazywania konkretnej daty i godziny, warto jednak wcześniej zadzwonić (na wezwaniu powinno znajdować się nazwisko pracownika, który zajmuje się nasza sprawą oraz numer jego telefonu) i umówić się na konkretny termin – mamy wtedy pewność, że urzędnik będzie przygotowany do sprawy, dzięki czemu należy mieć nadzieję, że czynności przebiegną szybko i sprawnie. W trakcie rozmowy warto się też upewnić, które dokumenty powinniśmy wziąć ze sobą (wprawdzie w wezwaniu są one wskazane, ale często na tyle ogólnie, że możemy nie mieć pewności czy np. akt urodzenia dziecka będzie potrzebny czy tez nie).
Jeżeli czynności dotyczą poprawności skorzystania z ulg podatkowych w zeznaniu, najpewniej będą potrzebne:
-
informacje o wysokości osiągniętych dochodów (informacje PIT-11 wystawione przez zakład pracy, dokumenty dotyczące osiągniętych dochodów z zagranicy, czy też ewidencja prowadzonej działalności gospodarczej),
-
dowody dokumentujące dokonane odliczenia (faktury, dowody wpłaty, dowody uprawniające do skorzystania z ulgi: np. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, dokumenty potwierdzające fakt wychowywania dziecka)
Z przeprowadzonych z nami czynności urzędnik powinien sporządzić protokół bądź adnotację. Z treści protokołu powinno wynikać czy urząd kwestionuje czy też nie kwoty wykazane przez nas w zeznaniu. Jeżeli zdaniem urzędu nieprawidłowo skorzystaliśmy z odliczenia lub popełniliśmy inne błędy protokół może zawierać zobowiązanie nas do złożenia korekty zeznania w określonym terminie. Często też możemy skorygować zeznanie na miejscu „pod okiem” urzędnika. „Możemy” nie oznacza jednak „musimy” – jeżeli nie jesteśmy pewni prawidłowości ustaleń urzędowych powinniśmy skonsultować się z doradcą podatkowym. Pamiętajmy również, że skorygowanie zeznania zgodnie z ustaleniami czynności sprawdzających nie pozbawia nas prawa do złożenia kolejnej korekty zeznania (gdyby okazało się, że urzędnik nie miał racji).
Jeżeli w zeznaniu skorzystaliśmy z ulg na cele mieszkaniowe (np. przystosowanie mieszkania do potrzeb wynikających z niepełnosprawności) urząd może za zgodą podatnika dokonać oględzin w jego lokalu. W tym przypadku pracownik urzędu, w porozumieniu z podatnikiem, ustala termin dokonania oględzin. Podpisaną przez podatnika adnotację o ustaleniu terminu oględzin zamieszcza się w aktach sprawy. W razie nieudostępnienia lokalu mieszkalnego w uzgodnionym terminie organ podatkowy może wyznaczyć nowy termin przeprowadzenia oględzin. Pracownik organu podatkowego sporządza protokół przeprowadzonych oględzin, który dołącza do akt sprawy.
Otrzymanie wezwania z urzędu skarbowego to dla większości podatników duży stres, jeżeli jednak prawidłowo wypełniliśmy zeznanie i zgodnie z przepisami skorzystaliśmy z ulg to nie powinniśmy się niczego obawiać.
Często jednak wezwanie stanowi dopiero początek urzędniczej drogi. Z doradcą podatkowym, jako przewodnikiem na tej drodze z pewnością poczują się Państwo pewniej i duzo spokojniej.
Dodaj komentarz